26 kasım 2018 de dokunmuşum en son yaralarıma; uzzuuun zaman olmuş, hızlı geçmiş ve biz yaşlanır olmuşuz ki ondan bu kırışıklar ve işine geleni duyup gelmeyeni makaslama halleri, amaaaan diyip caaart diye yırtı veriiciğim şimdi ekranı.

Girizgah önemlidir deyip kandırdığımdan beri elden ayrıksı benliğimi, bu koca… yaşlı… kirli dünya epey değişti; 2 dk önce bi’şey hissettim, wordpress e gir şifremi unuttum yap felan maile gir işte yeni şifre oluştur diyene kadar sıçtı Cafer bez getir yani, ilham denen kaypak ruhlu “duygusal gerilim” kalır mı??? gitti tabi, ben şimdi ilhamsız neler yazabileceğimi göstereceğim sizlere ve göreceğim;

Böyle nasıl diyim, birilerinin kalp atışı, birilerinin aşk, birilerinin çarpıntı dediği, pıt pıt pıt hızlandı biranda, aman noluyor derken anladımki uzun süredir tekini kullandığım kulaklığımın büyük bir keşifle diğer ucunuda takıverdim kulağıma. bu büyük icadımdan mütevellit; aynı zaman dilimi içerisinde benimkinin yavaş; hayatın ise hızlı akışına şahit oldum… önce izledim öyle, sonra söz girince yaprak oldum, ud ile duman oldum, flüt ünde ney dedim yok oldum; hiç bitmesin istedim 3dk’19sn; “başka türlü birşey benim istediğim, ne ağaca benzer nede buluta, burası gibi değil gideceğim memleket, denizi ayrı deniz havası ayrı hava, nerde gördüklerim, nerde o beklediğim, rengi başka, tadı başka… bir başka yolculuk dalından düşmek yere yaşadığımdan uzun… bir tatlı yolculuk dalından inmek yere ağacın yüksekliğince, dalın yüksekliğince rüzgarda..ve bir yeni ömür vardığın çimen yeşilliğince”. dıırı dıırı dıırı dıırı… koptum dalımdan zaten ne farkeder; Çalan telefon, müziğimi kesse ne yazar diyecektim ki, büyü bozuldu dünya yalan içimde bir şeytan durmadan sözleri döküldü dudaklarımdan. Bütün şirazem bozuldu, tipim kaydı, kaşım düştü… Hani şu film var hatırlarsın; diyorya “Ressam olur insanlar, başkalarının kalbini kazıya kazıya. Ya da resim olurlar senin gibi, kazına kazına.” bizimkide o misal, bi’ kaydurugubbakcemile dir gidiyor. Bu yüzden; seçtiğim hayatın içinde saf kıymetlere dokunmak, nemalanmak, yoruyor, kasıyor. İstesen… millet bırakmaz. Bıraksa… tatmin olmaz. Yani bu kadar süredir burada olmadığımın bir zararı olmamış size, hep mırıldandım içimden “dokunmuyor kalplerine harflerimin kamçılı tarafları bile”, özür dilerim meşgul ettim yine, sizleride…

#başkatürlübirşey #benimgagorikpsikopatolojim